Zakochana

"Na nowo"

Nie ma końca, gdy poczatek 

się czołga i mysl  roztrząsa

targa twym niepokojem jak

wiatr o połnocy zaglada do snu

zatraca tchem aż do brzasku

nie zapewnia o wzajemności

zadaje same sercu przykrości

nie pojmujesz nic z miłosci

Czym jest blikość, gdy ciebie brak

czym jest nostalgia, która trwa

Zapomniałeś o mojej tęsknocie

pamietasz  tylko o swej głupocie.

Żyjesz dla siebie i swej wygody

dla diabła co dał ci za duzo urody

Dla tych co okaskują twe marności

i tych co pozbawiają mnie radości

"Byłeś Piotrze"

W mej pamieci zostałeś na amen

Żywy, choć w sercu skamieniały

Namiętne sny odebrałes mi Ty

Marzenia ściąłeś nożem do krwi.

Czym wieczorne myśli zapełniasz?

Co widzą twe żrenice, mikre paciorki?

Wargi Twe komu pocałunki rozdają?

Kochasz potajemnie pośród zranień?

Nadal płaczesz gdy nikt nie patrzy?

Piszesz ikony i ciche modły zanosisz?

Duchowo bogacisz twoje książęce lica?

Wiara Twa  się spłyca czy zachwyca?

Spotkaj się ze mną w czasie snu.

Przyjdż do mnie światłem, zostań tu!

Stań jak dawniej z błyskiem w oku

Zaklęty w nostalgicznym uśmiechu!

 "Trwasz we mnie"

Kpiną, twego odtrącenia

spętaniem, mego zatracenia

jak zimny głaz dobijasz sny

bolescią trawisz moje żywe łzy

Milczenie twe, rani na zawsze

powiedz, krzyknij i daj mi znać!

trwasz w świecie kłamstw i żalu

Ty, który unosiłeś me sny do Raju.

Zakłocasz mój spokój, zsyłasz cierń

zabijasz codzień swym oddaleniem

obojętnością skazujesz na śmierć

nie żyjesz ty, tylko trwa twój cień.

" Ty, który zraniłeś"

Ty, który mi serce złamałeś

odszedłeś po cichu i jesteś

w mym sercu na samym dnie

wgardziłeś moim wyznaniem.

Upokorzyłeś i ośmieszyłeś mnie

dałeś zwiędły ogród pełen chwast

wspomnień, które wywołują płacz

kradziony czas, co tak oddalił nas.

Powróc bladym świtem ku mnie

jasną nocą co zaklęcia moje zna

Za dnia, wśród kościelnych naw

mchem, podczas szumu drzew

Dam ci nutę, niech ci w duszy gra

gwiazdę z nieba, abyś się śmiał

serce moje złamane, tobie oddane

nieśmiertelne boskie zakochanie.

 'Nie odchodź!"

Nie odchodź, zostań ze mną na dlużej

Me serce łka, nosząc cieżar niespełnienia.

Gdybyś pozostał, ugładził gruzdy smutku

spojrzeniem przynióśł ogród pełen bzu.

Nie ma cię, zraniłeś dotkliwie mnie

Ziemia płacze deszczem i zsyła grad

Wiatr szumi melodią jęku cmentarzy

Czemu odrzuceniem mnie obdarzasz?

Jeszcze wczesniej niosłeś mi uśmiech

oczy twe zdradzały blady potok uczuć.

Twoje usta lśniły zachętą pocałunku

Twój dotyk mienił się obietnicą snu.

Tęsknota

Odszedłeś, bez pożegnania i nadziei

bez wspomnień,bez pragnień na duszy

ściąłeś nożem moje serce na kawałki

jak grzmot co uderza i zabija na amen

Odciąłeś sny, które niosły pieśni co noc

czułą wiosnę co zostawała nazajutrz

Kontur ksieżyca co zaglądał do okien

Sznur gwiazd co znał nasze sekrety

Miłości, co przyglądała się zakochaniu

Nieboskłonem bijących serc wypływała

Zabrałeś w siną dal myśli i pragnienia

i tylko ciebie wciąż dla mnie  nie ma...

Bez wzajemności

Na miłość nie jesteśmy gotowi

Jak smierć co zabiera w nieznane

Przynosi, obłęd i nowe doznania

Rozrywa duszę na strzępy i powraca

Odradza się wciąż i karmi myślami

Szydzi z twych pragnień i je dokłada 

Zadaje ciosy w samo serce i szycha 

nasyca, rani i zostawia niekochanym

Miłości przytul mnie sercem i trwaj

Jak bloga noc w twoich objęciach

Jak czuła iskra roziskrzona niebem

 Jak usta, zjednoczone pocałunkiem