wiersze od serca

Aniele zapomnienia"

Mnie zawołaj,na mnie spojrz

Pocałunek smierci ty mi złóż

Dodawaj ludziom dobre dusze

Mnie w ramiona czule weż

Nie odbieraj bliskich sercu

Złota rozdawaj w bukiecie

Ty mnie do tańca  zapros

Mnie na rękach wielkich nos

Przyprowadz do swego raju

gdzie słońce miłoscią swieci

gdzie zakwita tak jak w  maju

w zdrowiu, pokoju i urodzaju. 

"nie rozpaczaj""

Nie rozpaczaj, nic po niej nie masz

nachodzi cie wtedy ból niemoc

nie cieszy wschód słońca

twój smutek błąka sie bez końca

  widzisz tylko czarne bawry

lub nic nie widzisz wcale

 twój dzień mrokiem sie staje

a ty martwym zostajesz

Nie rozpaczaj, pomysl dzis naczej

Otacza cie ciepło, łuna nadziei

Podchodza na palcach nowe szanse

Ujrzyj swiat, ludzi i zacznij patrzeć.

" Zaufaj"

Odwiedzi Cie tajemna moc

pocieszy cie lekki losu dar

zwiedzisz daleki nocy blask

poznasz ciepøy oddech dnia

Zyj i wierz w nowsze jutro

dzisiaj zostaje wczoraj

Jutro nie jest wcale pewne

Wytrwaj w chwili obecnej

Nie zatracaj sie w woli zlej

Zaufaj, tylko to sens ci da

Stanie sie to co musi byc

I ty zastaniesz lepszy czas

 Czas jest nam policzony

podarowany co do grosza

lzami i smiechem okupiony

Los dla ciebie wyznaczony

"W te gwiazdy"

W te gwiazdy nocą spoglądam

a one mnie cisza obejmują.

czule mi sie przyglądają 

blyskiem niekochania

nieodwzajemnienia 

niezrozumienia

Wcale nie sa odległe

mrugaja do mnie blisko

znają mnie od urodzenia

poznały już moje sekrety

wstydliwe wyznania

czasem przekleństwa

wieczne narzekania

gdyby do mnie przemówiły

gdyby mi czasem zanuciły

słowa kołysanki 

tęsknotę wzajemną

balladę zwycięstwa

zostałabym z nimi na zawsze.

Pociesz mnie.

Gdy dusza ma, odchodzi zamiera

płacz z rozpaczy łez nie ma

Gdy upadek z kolan nie wstaje

Gdy końca wyczekuję daremnie

Przytul mnie ciepłem z Niebios

By ziemi tchu nie zabrakło

Bys Ty przy mnie po cichu była

Ogdrodź mnie od piekieł

 Tys tak samo bolała i wiesz

Przyjdź zabierz moje konanie

Niech zły żywot  małzonki

Zakończy się nareszcie, amen

Zycie na nowo.

Smierc zabrała Cię za młodu choć starą

nie miałaś nadziei na lepsze, tak było

Oczy twe cierpały rozpaczą  tęskną

Serce pekało bo sie nie spodziewało

Jak staraszne miałaś ty ciernie tutaj.

zaznajesz  najdoskonalszego teraz,

SPÓJRZ Matko.

Serce moje boli, cierpi, tęskni

nie ma Cie przy mnie wcale

jesteś tak daleko, a blisko

płaczesz, pomóc nie umiesz.

Gdybyś mi czasem otuchy dała

śpiew przyniosła echem motyla

Ukoiła ma duszą w utrapieniu

Przyśnij się nocą, pikuj myślą

Życie bolesne mi wyratujesz,

gdy czasem zerkasz Ty z góry

słowa nadziei w bukiet składasz

ze śmierci nowe życie rodzisz.

Nie płaczcie

Gdy zabraknie także mnie

nie opłakujcie mnie wcale

żywot mój i tak zbyt długi

cały smiechu był jeno wart

nie miałam nic ze szczęscia

nie było zasług ani zalet

to co było przeminęło

mnie tu Bogu dzięki brak

wspominajcie mnie wesoło

chociaz bólu miałam w brud

trudu, znoju ponad miarę

jakby Bóg sam sobie kpił

Dzis mój swiat zupełnie inny

z pustki, marnosci się wzbił

dzis szybuje całkiem wzniosle

Twoje oko, ucho nie wie nic.

Jestes tu"

Puste płacze, zmysły smutne

ciepłych słow zabrakło

gdzies przepadły wyznania nasze

zawisły na ksiezycu nocą

z Tobą łączę mysli moje

one chciały objąć serce

Ty mnie wcale nie pamiętasz

nie posyłasz mysli wokól

pokaż czasem swe oblicze

wskaż krainę blasku spiew

my będziemy gnać bez końcu

dniem co igra swiatłem swiec

"Powstanie"

Powstanie ziemski raj dla Ciebie

Wykonany Miloscią Matuli w Niebie.

Dawne Modlitwy, troski i cierpienia

Jej Wielkosc w zaszczyty zamienia

Posyła Tobie jedwabny lot motyli

Powabny uklon własnych żonkili

Promienie słońca w czasie deszczu

Znaczy szept cykaniem swierszcza

Posyła Tobie swojego Aniola Stróża 

Niewidzialna, widzi, słyszy, czuwa

Zstepuje z Wyżyn otoczona Rajem

wtedy czystą miłoscią sie stajesz

Obecna. przyodziana Żywym Słowem

W okazywaniu mocy w przestworzach

W dobroci tych co niesli Ci utrapienia

W snach o spełnionych życzeniach.